Het is niet altijd een eitje

Graag zou ik vaker bloggen.
Maar soms zit het er gewoon niet in.
De weken vliegen voorbij. De meiden hoeven nog maar 8 weken naar school en dan begint de zomervakantie al.

Sinds 4 weken borstel ik niet alleen de honden en de katten, maar ook mijn jongste dochter (!).
Zij krijgt borsteltherapie.
Enige uitleg is misschien wel op z'n plaats.

Borsteltherapie gaat uit van de fysiotherapeute en is bedoeld voor kinderen met een sensorische integratiestoornis of prikkelgevoeligheid.
Door met een borsteltje (dat ook door artsen wordt gebruikt om handen/armen te wassen voor operatie) langdurig te borstelen op armen/handen, benen/voeten en rug en daarna druktherapie uit te oefenen op alle gewrichten, krijgt het lichaam zóveel prikkels te verwerken, dat het er aan gewend raakt. Zodat dochterlief niet bij iedere prikkel in de stress schiet.
Dit doe je drie keer per dag, 3 maal achter elkaar. Daarna ga je afbouwen, maar dat gebeurt in stappen van 2 weken.
Al met al ben ik dus al ruim 4 weken iedere dag m'n kind aan het borstelen.
Ik moet zeggen: Ze is er wel relaxter van geworden.
Maar...het kost veel tijd.
Daardoor staat, wederom, het bloggen op een laag pitje.
Want de andere therapieën gaan ook nog steeds door...

Tussendoor maak ik ook nog wel andere dingen mee, hoor. Zo is 't niet!

De dames kip bijvoorbeeld.
Ze hebben 2 weken geleden broedeieren onder hun buik geschoven gekregen.
Hilda was namelijk broeds en mijn moeder had (hopelijk bevruchte) eieren van haar Hollandse krielen.
Toen Hilda ze voor het eerst zag, pikte ze één ei meteen kapot!
Niet uit kwaadheid ofzo, maar meer met een houding van "is dít een echt ei...., zó klein?!"
Van de 8 gekregen eitjes waren er nu nog maar 7 over.
Een dag later was ook Gonnie overstag en lag naast collega-kip Hilda mee te broeden (zouden ze elkaar aansteken??).
Nou, dan zie je letterlijk en figuurlijk geen kip meer in de ren.
Sáááááiii!

Gelukkig dartelen de 3 konijntjes dan nog rond. Die hebben nu alle vrijheid, want anders werden ze nogal eens achterna gezeten door een pittige, pinnige, pikkende kip.
Nou had ik al gelezen op internet, dat kippen zichzelf kunnen doodbroeden, omdat ze het nest niet verlaten om te gaan eten en drinken. Zo volhardend (of dom?) zijn mijn dames dus ook.
Twee a drie keer per dag til ik ze van het nest om ze te laten eten/drinken. Daar maken ze gretig gebruik van.
Nou wil het geval, dat kippen, om de lichaamswarmte beter over te kunnen brengen op de eieren, zichzelf voor een deel kaalplukken.
Daardoor zie je de blote kippenborst.
Door de warmte plakt de huid als het ware.
En toen ik gisteren een kip eruit wilde tillen en in de ren wilde zetten, plakte er nog een eitje onder haar vleugel aan haar huid.
Totdat ze op haar poten stond en........pók!
Het eitje viel op de tegels!!
Een dikke vette deuk erin met een fikse scheur.
Zo'n "open" wond zou niet hygienisch zijn de komende dagen voor een ongeboren kuikentje.
Als er überhaupt al een kuikentje in zat.

In de keuken heb ik het ei opengemaakt en tot mijn grote schrik zat er een klein onvolgroeid kuikentje in. Wèèèèèèh.........wat voelde ik me naar!!

Allez, vrijdag kunnen ze uitkomen, dus ben benieuwd.

Inmiddels ben ik ook een kleine verzameling hosta's begonnen. Mooi in zinken teilen en in een grijze oude emaille ketel.
Tot nu toe geen last van slakken.

Zo, zijn jullie weer een béétje op de hoogte.

Ohja, wat ik nog even kwijt wil: op de blog van Gerry (merel-viool) las ik dat Annette van de blog Thuisthuis erg ziek is. Lees even, want Gerry heeft een superidee!

Annette, via deze weg, heel veel sterkte en beterschap gewenst!

Vriendelijke groeten,

Chantal