Sorry, maar ik kan er niets aan doen!
De sneeuw van vanmorgen heeft de Kerstkriebels in me losgemaakt.
Wacht ik ieder jaar geduldig totdat de Sint ons land verlaten heeft,
zie ik hem dit jaar liever gaan dan komen.
Nou las ik op Facebook, dat er heel veel mensen pakjesavond al gevierd hebben afgelopen weekend.
Hád ik dat ook maar gedaan, dan kon ik nu he-le-maal los gaan.
Maar ik moet me nog even inhouden, want de kinderen vieren nog Sinterklaasfeest op school en we vieren het zelf op 5 december.
Toch kon ik het niet laten om vandaag een beetje winter/Kerst in huis te brengen.
Ik heb 2 stolpen ondergedompeld in sneeuw en een glazen koekjespot gevuld, ook met sneeuw.
Een wit kerkje, (gevonden bij de kringloop), omringd door dennebomen in een winters landschap.
Mijn hoge stolp met een violist, een echtpaartje, dat dansend geniet van de vioolmuziek en een klein meisje met haar lievelingskat en -hondje, die het stel gadeslaat.
Als laatste mijn grote stolp met daaronder een huisje met tuinhekje, twee straatlantaarns en een jongetje op de slee, die voortgetrokken wordt door zijn hond.
Het jongetje met slee en hond heb ik vorig jaar gegeven aan oma.
Nu zij er niet meer is, heb ik het terug gekregen.
Nu maak ik er dus dankbaar gebruik van.
Ohja, de lantaarntjes kunnen echt branden!!
Bedankt voor alle leuke en lieve reacties die ik altijd ontvang van jullie.
Ik wens jullie een fijne week!!
Vriendelijke groeten,
Chantal