dinsdag 23 april 2013

40 in een potje

Heerlijk vind ik het, als je zomers zin hebt in een verse salade en dan zo, HOP, je tuin in kunt lopen en jezelf kan voorzien van verse ingredienten.
Daarom heb ik de tomaten gezaaid en de pluksla op de planning staan.
Wijsheid komt met de jaren en heb ik dus heeeel dun gezaaid.
Voorgaande jaren strooide ik het hele zakje leeg in de aarde en na een dag of wat staken daar tientallen, zoniet honderden groene kopjes boven de aarde uit.
Nou ben ik ook nog zo'n truttteke, dat ik het zielig vind om niet alles te planten, dus zat ik soms met plantjes in de hal, de slaapkamer, de tuin, de woonkamer en ja, zelfs op zolder.
Ik gaf dan heel veel weg, want zoveel plantjes bijhouden.....dat ging niet lukken.
Dit jaar was ik behoudender en zaaide bij elkaar 40 zaadjes.
Nog veel, want er staan toch overal nog dienbladen met potjes in de woonkamer.
Maar, dit is te overzien en te behappen qua werk.
Het worden cherrytomaatjes, die heerlijk smaken in verse zomersalades met verse sla, een gesnipperd uitje, olijfolie en een beetje feta.
(watertand, watertand)
 
 
Laat de zomer nu maar komen!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal


 
 
 


maandag 15 april 2013

Terug op het nest

Ja ,daar ben ik weer!
 
Gisteren werd ik "wakker" geschud door een lief mailtje van Marianne van mariannes chambre brocante.
 
Ze vroeg me of alles goed was, omdat ik al een tijdje niets van me had laten horen.
Nou Marianne.....alles gaat goed!
Ik vind het zo lief van je.
 
Ik ben gewoon heel druk met andere "dingen" geweest.
Jongste dochter heeft moeite met school, dus worden daar veel gesprekken gevoerd.
Tel daarbij logopedie, fysiotherapie, zwemles en gesprekken bij Jeugdzorg op, dan is mijn week al voor een aardig deel gevuld.
Dan hebben we het nog niet over de leesoefeningen thuis....
Huishouden, dieren verzorgen en boodschappen doen weerhouden me ook van andere bezigheden, dus............bloggen stond op een laag (zéér laag) pitje.
Máár...ik ben er weer.
 
Vanmorgen, toen ik naar school fietste, keek ik automatisch naar de sloot, waar sinds een week of 2 een meerkoetje aan het broeden is.
Ik heb het diertje als het ware gebombardeerd tot "mijn eigen meerkoet".
Vorige week was ik dan ook bang dat ze het loodje had gelegd, want ze lag een beetje raar met haar kopje.
Maar na wat wilde geluiden als 'pssstt' en 'prrrtttt', bewoog ze ineens.
(mensen kijken me trouwens heel vreemd aan, als ik zo langs de slootkant sta te sissen :-) )
Ze lag heerlijk in het zonnetje te broeden!
 
Vanmorgen vond ik, dat ze een wel heel vreemde vorm en houding had gekregen.
Ik keek nog eens beter en toen........
 
 
......bleek ze in een schildpad te zijn veranderd!!!
 
Nee, alle gekheid op een stokje. Geen spoor meer te bekennen van mijn eigen meerkoet.
Mister Schillie lag heerlijk te bruinen in de zon!
Bruut!
Nou vroeg ik me af: zou hij de eitjes hebben opgegeten?
Er wordt in ieder geval niet meer gebroed (althans niet door de meerkoet), dus uitkomen doen ze niet meer.
Welja, dan heb ik nu maar "mijn eigen schildpad".
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal