donderdag 28 juni 2012

Marietje

Sinds dinsdag is er nog maar één poesje over.
Zondag vertrok het eerste poesje en maandagavond gingen broer en zus naar een nieuw adres.
Ze waren 7 weken, aten zelfstandig en gingen keurig op de kattenbak: tijd om het nest te verlaten.
Er is er dus nog één over en die mag blijven. Ik ben niet erg kieskeurig geweest over welke er mocht blijven. Er moésten er 3 weg en in verband met de naderende zomervakantie ben ik heel blij dat deze drie toch een fijn adres hebben gevonden. De meesten baasjes gingen toch voor een knap snoetje of een grappig detail, dus dit poesje bleef over: pikzwart met een wit buikje en een witte oksel.



Ze heet Marietje/Marie.
Ze is vernoemd naar mijn oma.
Mijn oma van bijna 85 ligt op het moment heel ziek op bed en de kans dat ze beter wordt is nihil.
Dat is dus geen mooi vooruitzicht.
Toch probeer ik wel te genieten van de dingen om me heen.
Zo was ik gisteren (en vandaag ook nog een beetje) ziekig:
misselijk en diarree.
Van mijn ouders kreeg ik een mooie roos uit de tuin.
Geurt héérlijk!!






Afgelopen week heb ik ook al een roos mogen knippen uit hun tuin.





Vraag me niet hoe ze heten, dat weet ik echt niet.
Dat is mijn vaders afdeling.
Zolang ze er maar mooi uitzien of lekker geuren ('t liefst allebei!)
dan vind ik het al goed.

Vriendelijke groeten,

Chantal 



dinsdag 26 juni 2012

Wat 'n bont en lief gezelschap is het toch in Blogland!!
Dankzij Gerry van Merel-Viool heb ik er weer nieuwe volgers en lezers bij.
Ik heb me verdiept in nieuwe blogs en kom zoveel moois tegen.
Veel nieuwe ideeen en waardevolle tips.

Gerry, ik wil je hartelijk bedanken voor je promotie van mijn blog!

Een bloemetje voor jou

En voor alle volgers en lezers:
Van harte welkom en veel lees- en kijkplezier!

Vriendelijke groeten,

Chantal


vrijdag 22 juni 2012

Zwanenmeer

Eerder heb ik al eens geschreven over dat mijn hart een sprongetje maakt, zodra ik op een rommelmarkt een "schat" vind.
Zodra ik zo'n schat in mijn vizier heb, dan......hoep....een sprongetje en dan denk ik "oh wat mooi, 't zal toch nie waar wezen, wat geweldig, die moet ik hebben...."..............zoiets.
Nou, dat soort sprongetjes heb ik wel vaker.
Zoals vanmiddag...
Ik bracht Emma naar school en op de terugweg.....'n sprongetje.
Daar lagen 8 prachtige zwanenkinders!
Moeder op de uitkijk en de koters waren hun veren aan 't poetsen.
Dan denk ik niet meteen "die moet ik hebben". Ik hou de buurman graag te vriend...
Maar ik denk wel, "die wil ik op de gevoelige plaat vastleggen, waar is m'n toestel?!!"

Gauw ben ik naar huis gefietst en heb het fototoestel gepakt.
Teruggekomen in het park lagen de kinders er nog.

Nou moet ik zeggen, ik durf heel wat aan, wat dieren betreft. Maar een slag van een zwanenvleugel zag ik toch echt niet zitten.
Gelukkig liet moeder het toe en leek zelfs wel te poseren. Dat had ze vast vaker gedaan.


Prachtig, hoe ze daar bezig waren met hun bijna-veertjes.



Ik weet nog, dat, aan het begin van de lente, vader een heftige ruzie had met een meerkoet, die iets te dicht bij het nest kwam. Dat moeder lange dagen maakte op het nest. En nu, nu zijn ze alweer zo groot.
Prachtig, de natuur!!





Zo donzig....











Vanmiddag heb ik ook weer een schaaltje aardbeien geplukt. Het eerste schaaltje aardbeien hebben we afgelopen week al op. Eigenlijk voor dat ik het door had om een foto te maken, waren ze al op. Manlief vond ze héérlijk en had ze binnen no-time soldaat gemaakt.
Er zitten best grote bij. Ben ik ook best trots op... Heb ze alleen water hoeven geven, maar toch...


Deze wordt straks de mijne!


Gaf ik Gonnie en Hilda (kippen) ook een aardbei, zegt Gonnie: Tok??
Hihihi, zo van: "waar kom jij nou mee aanzetten?"

Ik wens jullie een fijn weekend, hopelijk met lekker veel zon.

Vriendelijke groeten,

Chantal




donderdag 21 juni 2012

Spullen van tante A.

Jaja, oudtante A. kwam langs en nam mee:



*Een oud, donkergroen fluwelen bijbeltje

*Een oud doosje waar siernagels/taatsen in hebben gezeten.

*En een oude felicitatiekaart.





Is 't niet geweldig?!




Prachtig om mee te decoreren...


 

Deze kaart komt uit 1930 !!!!!!!

Anderhalve cent voor een postzegel.....wauw.

Dit zijn weer zulke leuke items om sfeervolle hoekjes mee te maken.
Ze komen misschien ook wel in mijn rariteitenkabinetje, maar daarover een andere keer.

Nu is 't tijd om te douchen. Straks onweer op komst en dan vind ik het heerlijk om in pyjama een kop thee te drinken.
Enne daarbij......typen met een kitten ondeugend hangend boven de laptop....nee, dat is ook niet alles.
Wel grappig!

Vriendelijke groeten,

Chantal


zondag 17 juni 2012

Schatten

Gisteren ben ik samen met mijn schoonzus naar de jaarmarkt in Heukelum geweest.
Het weer werkte geweldig mee!
Heerlijk zonnetje, niet te warm....perfect!
Aangezien Heukelum een prachtige dorpskern heeft en uit smalle, vriendelijke straatjes met
prachtige panden bestaat, slingerend langs het riviertje de Linge, zul je wel snappen, dat (met dat zonnetje) onze dag niet meer stuk kon.
Dorp Heukelum

 
Of je dan "schatten" vind of niet....., de sfeer kon niet meer stuk.
Máár, ik vond wel schatten en wil jullie hier enkele laten zien.

Mijn eerste aankoop werd er één uit vroeger tijden  ("ik hou d'r zo van")




Een handmixer!
Mocht ooit de stroom uitvallen en ik wil toevallig iets mixen.....je ziet het....ik ben voorzien.
Tot die tijd mag ie aan het bordenrek hangen voor de sier.

Toen vond ik:



Is ze niet prachtig?
Van Mosa uit Maastricht.
Ik zie de mooie pioenen er al instaan...

Dan vond ik ook nog:



en


en



en een schattig lijstje met prentje van vergeetmijnietjes in een zachte kleur blauw:


Ik was/ben erg tevreden met de gevonden schatten.
Ook met de geslaagde dag.

In het volgende bericht laat ik nog enkele mooie schatten zien, want oudtante A. is weer geweest en heeft me nogmaals verblijd met mooie spulletjes.

Tot dan!

Vriendelijke groeten,

Chantal

PS Volgens Wikipedia is Heukelum geen dorp, maar een stadje.
Wil natuurlijk geen 'valse' informatie verstrekken ;-)









vrijdag 15 juni 2012

Zoet


Tjongejonge, de dagen vliegen voorbij!
Heb nog niet echt de kans gekregen om bij de andere blogs te lezen.
4 kleine ondeugende kittens houden me enorm bezig.
Tel daarbij een Jack Russell van anderhalf jaar op, die notabene
rustig moet blijven in verband met het "ritsje' in haar buik, maar
die búlkt van de energie...........nou, ik kan je vertellen, werk zat!
Wies ziet de kittens als speelmaatjes.
Ze duwt een poesje met die natte zwarte neus heel de kamer door,
alsof het een "kinder-duwkarretje" is.


Nu moet ik zeggen, de kittens vinden alles best.
Mocht het te hard gaan, dan miauwen ze even kort en neemt Wies
afstand. Wat dat betreft, gaat het prima!
Als ze maar zoet zijn...
Ook de kittens raken zo goed gewend aan honden.
Maar Siep....!! Oh nee, die pikt dat niet altijd  en deelt af en toe
rake klappen uit.
"Blijf van m'n kinderen af"



Uit ervaring van vorig jaar, na het andere nestje van Siepie, weet ik
dat die felheid van Siep weer verdwijnt, zodra de kittens het nest hebben verlaten.
Ik geef haar ook groot gelijk: Bescherm je kinderen!
Zou ik ook doen als er zo'n dolle Terriër op ze af kwam.

Even wat anders.
Door alle drukte (Avondvierdaagse, ziekenhuisbezoekjes e.d.) zag ik tot mijn verbazing, dat er al aardbeien rood gekleurd waren.
Wat leuk!


Heb er één geplukt en gedeeld met dochter Emma en......
héérlijk zoet!
Ook de rode bessen beginnen al te verkleuren en krijgen
lichtroze blosjes.


Nou en toen ik aan de plant ook nog een tomaatje ontdekte...geweldig!


Je let "even" niet op en....voila!

Morgen is er een hele leuke jaarmarkt in Heukelum, een dorp naast
glasstad Leerdam.
Met rommelmarkt, oude ambachten en andere gezellige kraampjes.
Daar ga ik ieder jaar naartoe, zo ook morgen.
Hopelijk werkt het weer een beetje mee.
Mocht ik nog leuke spulletjes vinden, dan zal ik ze zeker laten
 zien hier.

Ik wens iedereen een fijn (vaderdag) weekend toe!

Vriendelijke groeten,

Chantal

maandag 11 juni 2012

Ziekenboeg

Vandaag is het hier een ziekenboeg.
Vanmorgen vroeg zijn Wiesje (Jack Russell) en Siepie (poes)
naar de dierenarts gebracht door mijn man.
Beiden moesten gesteriliseerd worden.
Wies was gepland, maar Siepie (nog) niet.
Siepie's kindertjes zijn (morgen) 5 weken en drinken nog bij moeders.
 Nou wil het voorval, dat vorige week Siep besprongen werd door de kater.
Tja en dan kom je voor een moeilijke beslissing te staan...want, mocht ze zwanger zijn, laat je dan de ongeboren kittens weghalen?!
Het is en blijft een leven, waar je over beslissen moet, ondanks dat ze waarschijnlijk niet groter zijn dan een diepvrieserwt.
Siep stond op de nominatielijst voor sterilisatie, maar pas over een aantal weken. Zouden we het dan toch maar vervroegen en gelijk abortus laten plegen (he bah, wat klinkt dat toch verschrikkelijk)? Was ze uberhaupt wel zwanger?
Veel vragen en veel afwegingen. Maar één ding wist ik zeker:
Weer een nestje kittens over 9 weken zou Siepie geen goed doen.
Dat put zo'n poezenlichaam helemaal uit.
Toch maar de stap genomen en zodoende ging ze vandaag onder het mes.
Vanmiddag hebben we de twee patienten opgehaald en terwijl Wies eruit zag als een slappe vaatdoek, was Siep meteen levendig, hongerig en (grote schrik!) ook springerig. Alles wat 'verboden' was volgens de dierenarts, lapte Siep aan d'r laarsje en ging d'r eigen gang.
Wies daarentegen ligt nu uitgeput en bibberend op d'r kussen onder een dekentje.

Frappant , ze hebben dezelfde operatie ondergaan, maar genezen toch op eigen wijze.
Honden schijnen meer 'moeite' te hebben met de genezing dan poezen. Wies heeft dan ook 2 extra pijnstillers meegekregen voor de komende dagen en Siepie niets!
Ik probeer Siep rustig en kalm te houden, maar ze gaat haar eigen gang en kijkt me soms aan van: "Wat is er aan de hand, vrouwtje? Ik heb nergens last van, jij wel?"
Nou ja, dan bekommer ik me wel extra om Wies en stort ik daar mijn moedergevoelens wel op uit.


Ohja, de dierenarts heeft geconstateerd, dat Siep niet zwanger was, dus gaf mij dat weer meer gemoedsrust. Anders had ik vannacht zéér waarschijnlijk over diepvrieserwten gedroomd......

Vriendelijke groeten,

Chantal




donderdag 7 juni 2012

Duizendschoon

Vandaag heb ik mezelf getrakteerd op een bosje Duizendschoon.

Liep er eigenlijk altijd aan voorbij, omdat het echt zo'n

"Avondvierdaagse" -bloem is.

(alsof je het anders niet mag kopen en neerzetten......)


Maar Duizendschoon is echt een mooi, lief bloemetje!

Eigenlijk nooit zo goed bekeken, maar door de lens ziet alles er

beter uit.

Moet je die kartelrandjes eens zien.....

Knappe knutselaar, die dat zo geknipt krijgt!


Wat is de natuur toch mooi en prachtig...


Tussen de bloemetjes door, zie je, op de kast, mijn

nieuwe glazen stolp. Er liggen nu oude leren boekjes onder,

met daarop een foto van Siepie.

Ohja, ik heb nog een  nieuwe aanwinst.

Naar aanleiding van het vorige bericht, kwam het mijn oma

ter ore, dat opa's pijp in een "niet-origineel" houdertje stond.

Nou en dát kon natuurlijk niet!

Dat stond bij haar op de salontafel....inderdaad 'stond', want ik mag

het hebben.

 Geweldig toch!!

Nu is het setje compleet.





Dit zijn nou van die items, die nooit, maar dan ook

nooit uit huis gaan.

Soms wil ik nog wel eens wat verkopen op Marktplaats,

maar dat zijn dan spulletjes, die ooit eens op een

rommelmarkt of kringloop zijn gekocht.

In ieder geval zonder de emotionele waarde en herinneringen.


Ik hoop, dat mijn kinderen er later ook heel zuinig op zijn

en niet denken van "ach, die ouwe troep van moeder, gooi

maar weg".

Laat ze het dan tenminste naar de kringloop brengen, dat

 een ander er weer blij mee is....

Laten we zeggen, een nieuwe 'aan brocante verslaafd

en bloggend iemand', die denkt "och, wat leuk....een pijphouder,

ben benieuwd welk oud mannetje, die vroeger gebruikt heeft...'

Nou, mijn opa dus.



Vriendelijke groeten,

Chantal