maandag 3 december 2012

Sneeuw

Sorry, maar ik kan er niets aan doen!
De sneeuw van vanmorgen heeft de Kerstkriebels in me losgemaakt.
Wacht ik ieder jaar geduldig totdat de Sint ons land verlaten heeft,
 zie ik hem dit jaar liever gaan dan komen.
Nou las ik op Facebook, dat er  heel veel mensen pakjesavond al gevierd hebben afgelopen weekend.
Hád ik dat ook maar gedaan, dan kon ik nu he-le-maal los gaan.
Maar ik moet me nog even inhouden, want de kinderen vieren nog Sinterklaasfeest op school en we vieren het zelf op 5 december.
 
Toch kon ik het niet laten om vandaag een beetje winter/Kerst in huis te brengen.
Ik heb 2 stolpen ondergedompeld in sneeuw en een glazen koekjespot gevuld, ook met sneeuw.
 
Een wit kerkje, (gevonden bij de kringloop), omringd door dennebomen in een winters landschap.
 
 
 
Mijn hoge stolp met een violist, een echtpaartje, dat dansend geniet van de vioolmuziek en een klein meisje met haar lievelingskat en -hondje, die het stel gadeslaat.
 
 



 
 
Als laatste mijn grote stolp met daaronder een huisje met tuinhekje, twee straatlantaarns en een jongetje op de slee, die voortgetrokken wordt door zijn hond.
Het jongetje met slee en hond heb ik vorig jaar gegeven aan oma.
Nu zij er niet meer is, heb ik het terug gekregen.
Nu maak ik er dus dankbaar gebruik van.
 
 
 
 
 
Ohja, de lantaarntjes kunnen echt branden!!
 

 
Bedankt voor alle leuke en lieve reacties die ik altijd ontvang van jullie.
Ik wens jullie een fijne week!!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal

zondag 2 december 2012

Advent

Vandaag is de eerste adventszondag.
Advent komt van het latijnse woord adventus dat komst betekent.
De komst van Jezus Christus.
 
In een bestaande krans heb ik 4 pinnen gestoken en daarop 4 smalle stompkaarsen gezet.
Iedere kaars heeft een sterretje met daarop een cijfer van 1 t/m 4 gekregen.
Kaars 1 brandt vandaag.
 
 
 
Het begint te schemeren
De dagen worden kort
Het zal niet lang meer duren
Voordat het winter wordt

ik steek één kaarsje aan

De duisternis valt
Het licht is verdwenen
De wereld is vergald
Heeft hier ooit licht geschenen?

ik steek twee kaarsjes aan

Verlangend naar warmte
Verlangend naar het licht
Al het licht verdwijnt nu
De hemel gaat dicht

ik steek drie kaarsjes aan

Hopend op liefde
Op blijdschap en vree
Op vriendschap en warmte
Doet iedereen mee?

ik steek vier kaarsjes aan

De lichten gaan branden
Het donker is geweest
Nu dagen van liefde en warmte:
Kerstfeest

En het licht zal altijd blijven branden
 
 
 
 


Fijne zondag!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal


woensdag 28 november 2012

Licht en krokant

De leibomen in de tuin zijn kaal.
Heel veel groene containers zijn er gevuld met gevallen bladeren.
Het mooie groene bladerdek heeft plaatsgemaakt voor licht.
Sjongejonge, wat maakt dat een verschil zeg!
Maar goed, een beetje extra daglicht kunnen we wel gebruiken in deze donkere dagen.
 
Mocht het toch te weinig zijn, dan steken we gewoon een kaarsje aan...of twee.
 
 
 
De voorste glazen kandelaar heb ik eens in Frankrijk op de kop getikt.
Mmmh, ik zie nu wel dat de kaarsen een tikkeltje scheef staan.......
 
Aan de muur hangt mijn nieuwe 'oude' klok.
Het is een oude Engelse klok met een houten rand.
Aan de onderkant zit een klein houten klepje, zodat je de klepel een zwieper kan geven.
Want het is een klok, die je met een sleutel moet opwinden.
Geen batterij, dus een klepel(tje).
Hij tikt zo gemoedelijk. Je zou er van in slaap vallen......
 
Ik vind dat klepje zo schattig, ik verwacht ieder moment een geitje uit de klok!!!!
(Als er dan maar geen wolf in schaapskleren voor m'n deur staat.)
 
Zodra het lichter is (dus overdag), dan zal ik de klok van dichtbij fotograferen.
 
Tenslotte nog een foto van mijn nieuwste bladversnipperaar.
Ondanks het vele vegen, zijn er toch her-en-der nog bladeren blijven liggen.
Die worden netjes opgeruimd door:
 
 
 
 
Mijn kleine Snuf!
 
Ze zit heerlijk te smullen van zo'n krokant snackie!
Willemijn, het andere konijn, heeft liever een dor blad, dat is nóg krokanter.
En Trixie.......helaas, die is alleen te verleiden met een blaadje andijvie.
Verschil moet er zijn.
 
Ik wens jullie een fijne week verder.
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 
 
 


zondag 25 november 2012

He bah, nu ben ik toch ook aan de beurt!
Mijn gratis GB is vol.
Dus kan ik geen foto's meer toevoegen.
Ik heb al meerdere tips gelezen bij anderen en die inmidddels ook toegepast.
Maar eigenlijk vind ik het niet leuk om alle foto's te verkleinen en/of verwijderen.
Ik héb er wel een paar verwijderd om weer even vooruit te kunnen, maar het zal niet lang duren en dan zit ik weer met hetzelfde probleem.
Dus zit ik er aan te denken om een creditcard aan te schaffen, zodat ik toch ruimte kan kopen.
Of heeft iemand de gouden tip voor me?
 
Inmiddels is er weer een week voorbij (wat gaat mijn tijd toch snel!! Of die van jullie ook?).
Ik heb afgelopen week één ding geknutseld.
Met een gekocht plak mos, een plantenbakje uit de schuur, een lint uit mijn lintenvoorraad en drie kaarsen uit de kaarsenvoorraad (I love voorraad!!!) fabriceerde ik een herfst / december / Kerst-stuk.
Nadat de Sint ons land verlaten heeft, kan ik er meer Kersttinten aan toe voegen, zoals bijvoorbeeld een rood lint.
 
 
Heel simpel, maar kaarslicht is van zichzelf al zo mooi en sfeervol.
 
Ik wens iedereen een fijn weekend en een fijne nieuwe week.
Ook bedank ik al mijn volgers en stille lezers voor het lezen van mijn posten.
Dat bedanken doe ik, naar mijn zin, veel te weinig, maar weet dat ik het enorm waardeer!!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 


vrijdag 16 november 2012

Als de kat van huis is........

Hoe het komt, weet ik niet, maar ik had het "te druk" om te bloggen.
Je hebt wel eens van die weken.
Veel plannen, veel afspraken, veel heen-en-weer geren en gevlieg.
 
Maar goed, ik ga het bloggen weer oppakken en kom ook weer bij jullie langs.
Ik barst van de ideeen en plannetjes voor de komende sfeerweken.
Die zullen allemaal voorbij komen...
 
En voor nu...
 
Als de kat in huis is,
 
 
...eten de duiven!
 
 
Fijn weekend!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 
 
 
 


zondag 21 oktober 2012

Herfstsf(w)eer

De vakantie is over.
Morgen gaan de meisjes weer naar school.
Tenminste, als oudste dochter weer beter is.
 
Ook niet zo vreemd als mensen nu ziek worden.
Het weer is raar bezig.
Dan warm en vochtig en dan plots toch weer fris of zelfs koud.
Van de week zag ik een jongeman in een korte broek met T-shirt op de fiets en even later liep een vrouw me tegemoet in een winterjas.
 
 
Ik heb niet zoveel te melden op het moment.
Wel heb ik een aantal foto's genomen in huis om te laten zien.
 
 Sfeer op de schouw.

Mijn favoriete beeld.
 
 
Oud, met mos begroeid, takje uit de perenboom van mijn vader.
 
Herfstig plaatje, gescoord op de rommelmarkt.
 
Mooie ijzeren (zwaar!) plantenbakken met grijsbladige planten.
 
Verzameling (slechts 2) oude koffers.
 
 
Kalebasje
 



 


          Deze thee drink ik op het moment het liefst:
                                 appel met kaneel
Vorige week vond ik bij de kringloop een beeldje van "de contente vrouw".
Het deed me iets.
Ik hou er van als mensen content, dus tevreden zijn.
Tegenwoordig is er zoveel ontevredenheid en ondankbaarheid, vind ik.
 
Na even gegoogled te hebben, blijkt er ook nog "de contente man" te zijn en dat het tevreden echtpaar zijn oorsprong vindt in Brabant.
 
 
 
Ik had het beeldje al eens eerder gezien op een rommelmarkt.
Daar had het een mooie grijze kleur en was ze helemaal gaaf.
Maar goed, ze kostte 5 euro en dat vond ik te veel.
Niet veel later (hooguit een uurtje) zag ik haar staan in de kringloop.
Voor het luttele bedrag van 0,75 euro!
Helaas had ze niet die mooie grijze kleur, maar is ze een beetje bronzig. En, ook jammer, er is een schilfer af.
Mááááár....ik ben er 'content' mee.
En misschien na een lik verf ziet ze er al heel anders uit.
 
 
 
 
Camee op een kanten kraagje op de paspop

een stukje van oma

Nieuwe aanwinst: oude snoeppot.
 
Zo dat was het dan weer voor even.
Tot de volgende keer maar weer!
 
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


maandag 8 oktober 2012

Appelmoes

Men neme:
 
*onbespoten moesappels uit vaders tuin
*een grote pan
*2 mesjes
*een snijplank
*een roerzeef
*een pollepel
*kaneel
*suiker
*een ziek meisje
 
 
Moeder schilt de appels en ontdoet ze van het klokhuis.
Daarna worden de gevierendeelde appels doorgegeven aan zieke dochter (die last heeft van haar darmen en zodoende niet naar school is gegaan, maar zich toch verveelde en daarom met moeder het "huishouden" aan het doen is).
Dochter snijdt de appelpartjes in kleinere stukken en doet ze in de pan.
 
 
De appels zijn niet altijd helemaal gaaf, maar feit is:
ze zijn puur natuur!
 
 
Onbespoten, dus een wormgaatje hier en daar.........
...........daar snijden we wel omheen.
 
 
De pan is lekker vol en dochter is tevreden.
 
 
 
 
Als alles geschild en gesneden is, spoelt moeder de appelstukjes af
 en met een beetje water wordt de pan op het vuur gezet.
 
De schillen kúnnen natuurlijk in de afvalbak worden gegooid, maar
we maken onze tuingenoten er erg blij mee.
 
 
 
 
De konijnen en kippen laten de andijvie liggen en
 rennen op de schillen af, die dochter in de ren gooit.
 

 
Ondertussen staat, op het fornuis, de pan met appeltjes al te pruttelen.
 
 
Zodra het (bijna) tot moes is gekookt, pakken we de roerzeef ter hand
en roeren we 2 schalen vol met pure moes.
 
 
Na het toevoegen van een "goeie grote snuf kaneel en een dot suiker"
staan er 2 grote schalen met heerlijke appelmoes klaar.
 
 
Een groot deel wordt ingevroren en de rest is voor de komende week.
Zo lang blijft het wel goed.
 
Rest mij om te zeggen:
 
 
Eet smakelijk!!
 
 
 
 
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal



 


 



 
 
 



zaterdag 6 oktober 2012

Passie

Een poos geleden stond ik in een winkel en werd mij gevraagd naar de klantenkaart.
Die had ik, dat wist ik, maar wáár?
Een hele stapel pasjes kwam er uit mijn portemonnee en uit een ander vakje nóg een stapeltje.
Nederland is een spaarzaam volkje.
Ik ook.
Ik "spaar" bij de DA, de Plus, de Musicstore, de Shoetime.
Ik spaar Airmiles en Rocks (als die überhaupt nog bestáán!)
Ik heb een pasje van MS-mode, Kruidvat, Ikea, het ziekenhuis, de bonuskaart van AH,
  en ...noem maar op!
Dan zitten er ook nog pasjes in van de zorgverzekeraar: 3 stuks.
Eén van mezelf, en de andere 2 van m'n dochters.
Ook 3 identiteitsbewijzen, dus......... pasjes.
En dan natuurlijk nog de pasjes van 2 verschillende bankrekeningen.
 
Ik hang van pasjes aan elkaar.
M'n portemonnee kan soms niet eens dicht.
En dat is niet van het geld!!
(helaas ;-))
 
 
Dan moet ik denken aan vroeger.
Men had geld....
De één wat meer dan de ander, maar......men had geld.
Ongetwijfeld zullen er ook wel eens spaar-acties geweest zijn.
Maar zoveel plastic in je beursje?
'k Geloof er geen sikkepit van.....
 
 
En dat zijn de momenten dat ik denk:
Even aan oma vragen.
Hoe ging dat vroeger, oma?
Had de slager ook wel eens een spaar-actie?
Of de bakker?
 
En dan besef je:
Dat kan niet meer.
 
Het was rond de begrafenis-dag van oma, dat ik vroeg aan mijn oom (oma's zoon), of ik misschien oma's tasje een keer mocht fotograferen.
Ik weet het, een ietwat vreemd verzoek.
Maar, moet je weten, oma droeg haar leven mee in dat tasje.
De keren dat we bij oma op bezoek waren en een gesprek voerden over het één of ander, wist oma je te verbazen, met wat ze uit dat tasje kon toveren.
Het meest intrigeerde me een briefje, dat ik haar, als klein kind, heb geschreven.
Heel simpel, heel klein briefje....
Maar ze bewaarde dat, ze koesterde het.
 
 
Ook heeft in dat tasje, jááááárenlang, een kaartje gehuisd, dat oma heeft gehad, toen zijzelf 12 jaar was.
Zij had dat gekregen van háár opa en oma.
Een kaartje, van net voor de oorlog, dat al die jaren, tot net voor haar 85e verjaardag, bewaard is gebleven.
 
 
Oma bewaarde van alles.
 
In dat tasje zat:
 een parfummonstertje, een klein parfumflesje, véle rouw-advertenties van mensen die zij kende van vroeger, maar ook van de laatste tijd.
(Zo kon ze nog eens aan hen denken en herinneringen ophalen.)
Ook een klein, groen zakmesje (neenee, oma was geen crimineel, maar zo'n mesje...."altijd handig bij het openen van een envelopje" )
Dan nog een broche, een briefje met alle "belangrijke" telefoonnummers (lees: de nummers van geliefde familieleden en vrienden), krantenknipseltjes, een felicitatiekaartje voor haar verjaardag,
een mapje met pasfoto's, oude foto's van haar broers en zus, uiteraard een portemonnee en (wat ik niet zeker weet) een boodschappenlijstje geschreven door mijn opa.
De boodschappen die daarop staan, zijn best ouderwets te noemen, zoals bijvoorbeeld spiritus, lux, dato en tabak. En allemaal voor "kleine prijsjes".
Wie weet, hoe lang dát er al in gezeten heeft.....
 
 

 
In haar portemonnee zaten, op een paar muntjes na, geen geld en/of pasjes.
Wel een paar pasfotootjes, een kaartje van het museum, een klein bonnetje van de winkel van haar vader en een chocoladepapiertje met de
  afbeelding van "het meisje met de parel" van Johannes Vermeer.
 
 
Dat was oma!
Oma droeg geen tas en portemonnee vol met plastic pasjes met zich mee.
 
Oma had geen pasjes....
 
Oma had passies!
 
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 
 

dinsdag 25 september 2012

Herfstdecoratie

Wat 'n herfst-weertje, hè?
Ik vind het heerlijk!
 
 
Onlangs heb ik de thee van P.ickwick met de mooie naam Herfststorm gekocht.
Met appel / kaneel smaak.
Lekker hoor!
En dan niet alleen als je hem drinkt.
Ook snuif ik af en toe aan het zakje.....ruikt zo lekker!
 
Op de eettafel heb ik een grote ovale zilverkleurige schaal staan, die ik heb opgemaakt met herfstspulletjes, zoals kleine kalebasjes, kaneelstokjes en gedroogde sinaasappelschijfjes.
Die schaal heb ik een paar weken terug op een garagesale gescoord
 voor het luttele bedrag van 1 hele euro!
Of ik hem 'asjeblief wou meenemen'.
Kreeg er nog een zilverkleurig vaasje bij ook, dat (bleek achteraf) een mooie gravure had.
Gratis en voor niks!!
 
 
 






 
De katten hebben er, tot mijn verbazing, (nog) niet aangezeten.
Oh jawel, da's waar ook....
Marietje heeft gevoetbald met zo'n rieten balletje en daarna heeft Wies het keurig gemolesteerd!!
 
Maar....voor de rest blijven ze er vanaf.
 
Nog even wat foto's van de rakkers:
 
Moeder en dochter, samen in een warm mandje

Wies en Saar, samen op de warme bank
 
En tja, als je dan als kat alleen overblijft.....
dan zoek je gezelschap bij de oude beer.
Warm in oma's stoeltje.
 
En als de beer je niet warmhoudt.....dan zoek je gewoon de zon op!
 
 
Zo zont Molly!!!
Op z'n rug, poten wijd en stil blijven liggen.
Zo kan hij minutenlang liggen, zonder te bewegen.
Gek beest!
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal