zaterdag 29 juni 2013

kloosterbankje

Dat is weer even geleden....
Maar nu wil ik toch even mijn nieuwste aanwinst laten zien.
Via Marktplaats op de kop weten te tikken.

Een kloosterbankje!



Het is tegelijkertijd een klepbankje.
Zit voor geen meter, maar ik wil er nog kussentjes op leggen.

De meiden vinden het helemaal geweldig en ook de poezen vinden het reuze-interessant.

Over de meiden gesproken.
Laura "klaagde" pas, dat ze geen huisdier heeft en dat ze er zo graag één wilde.
Nou zeg ik je toch......hebben we niet genoeg dieren?
2 honden, 3 katten, 3 konijnen en 3 kippen.
Maar goed, ze wilde zelf iets hebben om te verzorgen en dat snap ik best.
Nu had oma een ge-wel-dig idee: slakken!
Dus na een middagje spelen bij oma, kwam Laura met een schaaltje met 4 slakken thuis.
"Ze heten allemaal Gerrit, mama" (Gerrit is de huisslak van Spongebob)



Er werd een blad uit m'n hosta's gerukt en ook de buxus moest eraan geloven.
Er werden slakkenraces georganiseerd en de slakken moesten meehelpen met knutselen. (allemaal glimmende sporen over m'n plakbandautomaat!!!!)
De volgende dag werden er nieuwe blaadjes geplukt en een nieuwe woning gemaakt in de vorm van een schoenendoos.
Met een handvol kwam Laura terug. Met blaadjes.......dácht ik.....
Nog 14(!) slakken werden er in de slakkenvilla gepropt.
Na nog een dag vond ik het welletjes. Ze moesten weer terug de natuur in.
18 slakken die over m'n tafel kropen (snél, dat die dingen gaan!!) en straks zouden ze misschien ontsnappen en had ik een invasie in huis.
Met groot verdriet en dikke, dikke tranen werden ze losgelaten. Iedere slak werd gekroeld en geknuffeld en gedag gezegd.
Ik kreeg er bijna een brok van in m'n keel........bijna...........

Inmiddels is het verdriet over en wordt er niet meer gevraagd naar een huisdier.
Misschien als ze ouder is...

Kuikentje Piep is inmiddels 4 weken oud (op de dag af) en is al een halfwasje aan het worden.
Het kippenhok mag nog niet open, zodat ze in de grote ren kunnen scharrelen, want ik vertrouw de katten er nog niet mee.


 
 
 
Volgens mijn moeder (kippenkenner bij uitstek) is de kans groot dat het een hennetje is. Het kammetje is namelijk nog niet zo groot en ook is er geen hanengedrag te zien.
Ik zou het erg leuk vinden, want ik zou het erg vinden als hij/zij weg moet.
 
Hier, in het midden des lands, moeten de basisschoolkinderen nog drie weken naar school.
Daarna gaan we heerlijk genieten van de zomervakantie.
Ik heb er al zin in!
 
Voor nu....fijn weekend gewenst allemaal!!
 
 
 

Vriendelijke groeten,
 
Chantal






donderdag 6 juni 2013

lief

Even een klein berichtje tussendoor. Gewoon om te laten weten, dat het zo goed gaat met het kuikentje.
Maandag besloten mammie en mammie naar beneden te gaan om even de benen te strekken in de ren en toen besloot kuikentje Piep al jammerend om hen achterna te gaan.
Oei! Dat trapje was toch wel erg hoog. Kukeldeku.......daar kukelde Piep naar beneden.
Vanaf die dag leven ze in de ren, totdat Piep oud genoeg is om zelf naar boven te klimmen.
Aangezien de ren overdekt is en ze daar kunnen schuilen tegen regen en wind is het best uit te houden.
Al spittend paradeert kleine Piep door de ren achter de moeders aan.
En wat de moeders doen....doet kleine Piep ook.
Dus als er een grassprietje wordt verorberd, probeert Piep dat ook, tot groot ongenoegen van moeder, die het dan meteen uit Pieps snaveltje trekt.
Zo van: "Dat is nog te groot voor jou!"
Zo schattig!


De veertjes beginnen nu ook al te groeien aan de vleugeltjes.





Af en toe zit ie te dutten in het zonnetje.

 
 
Ik hoop toch zo van harte, dat het een hennetje is. Ik moet er niet aan denken, dat Piep een haantje is en daarom weg moet.
Afwachten maar...
 
Voor nu, ga ik even in de relaxstand:
 

 
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal
 
 



maandag 3 juni 2013

Stand: 1-5

Sinds zaterdag is er één (ontzéttend schattig) kuikentje uit het ei gekropen.


Maar, helaas, de andere 5 eitjes wilden hun geheim niet prijsgeven.
Ik heb gewacht tot vanmorgen, maar...nee...meer donsheid zat er niet in.
Twee eitjes bleken nog wel bevrucht, maar 3 eitjes niet.
Van de twee bevruchte eitjes was er één aangepikt, maar het kuikentje heeft het niet gered.
Jammer! Máár, ik ben tevreden met dit ene kuikentje en ik hoop van harte, dat het een hennetje is, want anders heb ik er nog niets aan.
Een haantje kan ik echt niet houden in deze wijk. Er wonen niet zo heel veel dierenliefhebbers om ons heen!
Hoe dan ook, ik geniet er nu erg van, want kuikentjes zijn altijd lief. Haan of hen.
Ondanks dat ik bij mijn ouders bákken vol met kuikentjes voorbij heb zien komen (zij hebben een broedmachine), is dit kuikentje toch wel "speciaal" voor me.
Bij ons geboren en uitgebroed door mijn kippendames.
En ook de combinatie is zo leuk. Namelijk Wyandotte kippen en een Hollandse kriel kuiken.
Een ontzettend grootte-verschil!

Zie hier ons zeer moderne huishouden, bestaande uit 2 moeders en een niet-biologisch kindje:

 
Schatje, toch?
 
 
Vriendelijke groeten,
 
Chantal