Gisteren, 11 november, was het Sint Maarten.
Eigenlijk heb ik daar nooit iets mee gehad en/of aan gedaan.
Maar nu (en voorgaande jaren óók al) werd het gehouden in Dalem; het dorp vlakbij ons huis en waar ik het grootste deel van mijn jeugd heb doorgebracht.
Dochterslief zijn daar wel voor te porren (het was niet moeilijk ze over te halen, zeker omdat er snoep in het spel is ;-) ) en de lampionnen werden uit de kast geplukt.
Wauw, wat gaf dat een nostalgisch sfeertje!! Kindertjes aan de deur met een ouderwets liedje, al vragend om een snoepje.
Niks games, niks techniek, niks moderne tijd!!!
(afgezien van het elektrisch lampje in de lampion dan. Maar hé....veiligheid boven alles...)
Er werd gezongen:
Sint Maarten, Sint Maarten,
de koeien hebben staarten,
de meisjes hebben rokjes aan,
daar komt Sint Martinus aan
Wat die koeien en die meisjes met rokjes nou met Sint Maarten hebben te maken......geen flauw idee!!
Maar het leverde wel snoep op, dus.......dóórzingen maar!!
Sint Maarten
Martinus de soldaat deelde zijn mantel met een arme bedelaar en werd daarna heilig verklaard.
In het donker schenen de lantaarntjes prachtig! Alleen, het was vochtig en na een uurtje of wat hingen de papieren lampionnen steeds slapper en slapper. Gelukkig hebben we daar Pinterest en heb ik al wat ideetjes opgedaan voor volgend jaar. Met melkpakken bijvoorbeeld kan je super lampionnen knutselen.
Ik wens iedereen een fijne week verder!
En denk eraan...de volgende Sint staat alweer te trappelen ;-).
Vriendelijke groeten,
Chantal