zaterdag 13 juni 2015

De tuin

Het tuinhuisje wordt steeds een beetje mooier.
De kleur die er nu opzit, is de definitieve kleur en tevens dezelfde kleur als van
 het houtwerk van het woonhuis.


Het is een grijsgroene kleur.
De onderkant van het dak, de windveren, het raamkozijntje en het deurkozijn worden/zijn wit.
Bovenstaande foto laat nog een geheel witte deur zien, maar die moet nog verder geverfd worden.


Er hangt al een klein lantaarntje, maar daar moet de spaarlamp nog van vervangen worden, want...ohoh....wat een lelijke vorm heeft deze spaarlamp!


Ook probeer ik een keer een mooi deurbeslag op de kop te tikken, want dit is me iets te strak.
Maar goed, dit werd bij de blokhut geleverd.


Hilda en Gonnie houden alles nauwlettend in de gaten.


Zink: favoriet in de tuin!



He-le-maal afgebladderd....m'n vogeltjes....maar vind het zonde om weg te doen...



Trixie en Madelief


3 tomatenplanten, eigen kweek van vader, 
op een zinken dienblad (van grofvuil), 
op een ijzeren tafeltje (van grofvuil), 
in potten ( van (juist ja!) grofvuil)



Er bleven wat stukken over van de vloerplanken, die in het tuinhuisje liggen.
Man heeft daar een oersterke, degelijke tuin-, bijzet-, oppottafel van gemaakt.





Zelfgezaaide en zelfopgekweekte viooltjes van dochterlief.
Ze doen het goed!!!
De eerste bloem verschijnt.



Lobelia....straks één blauwe wolk!



Vriendelijke groeten,

Chantal





maandag 1 juni 2015

Madelief

Daar lag ze dan...........roerloos.............dóód!

En je kon zo lekker met haar knuffelen.

Emma en Willemijn


Willemijn is niet meer...

En daar was Trixie zéér verdrietig van en kroop, zielig en eenzaam, in een hoekje.

Trixie


Ik besloot, dat er een nieuw vriendinnetje moest komen. En aangezien ik Hollandertjes een erg leuk ras vind, was de keuze al snel gemaakt.
Ik zocht in de nabije omgeving en vond er één in Leerbroek, een dorp naast Leerdam (die van het glas, ja).

Al hijgend en kwijlend zat ze in het poezenvervoersmandje in de auto. Thuis duurde het zeker een uur alvorens ze tot rust gekomen was. Maar daarna.....wat een lief en nieuwsgierig ding!!!

Hier is ze dan:



Madelief


Een "misbaksel" voor de rasfokker, want heeft "witte stip op kont", maar een áánwinst voor onze 'kinderboerderij-in-de-achtertuin'.










Alleen moet kleine Madelief nog leren, dat je niet in het legnest van de kippen moet bivakkeren. Dat stellen de dames kip niet, ik herhaal...., niet!...op prijs.



Vriendelijke groeten,

Chantal